Volume 6, Issue 1 (8-2025)
پژوهش های مابعدالطبیعی 2025, 6(1): 43-70 |
Back to browse issues page
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dadjoo E. New Essentialism and the Reconstruction of Islamic Philosophy and the Islamic Philosophy of Science. پژوهش های مابعدالطبیعی 2025; 6 (1) :43-70
URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-323-en.html
URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-323-en.html
Research Institute for Islamic Culture and Thought, Tehran, Iran , idadjoo@gmail.com
Abstract: (564 Views)
The history of physics can be divided into three major periods: the pre-Newtonian, Newtonian, and quantum eras. Each stage has carried its own philosophical implications. Pre-Newtonian physics was aligned with classical essentialism and realism, which shaped both ancient philosophy and Islamic philosophy. Newtonian physics, by contrast, fostered anti-essentialist and anti-realist tendencies, giving rise to many contemporary philosophical currents still dominant in Iran. The quantum era, however, has led to the emergence of “new essentialism” and “new realism,” perspectives that remain largely unfamiliar within the Iranian intellectual landscape.
Islamic philosophy, grounded in the essentialist and realist outlook of the pre-Newtonian age, was unable to advance alongside the Newtonian paradigm and became largely passive in the face of anti-essentialist and anti-realist philosophies. For Islamic philosophy to modernize and regain vitality, it must engage with new essentialism and new realism. By critically analyzing and reconstructing these approaches, Islamic philosophy can not only renew itself but also contribute to the reconstruction of general philosophy, epistemology, and the philosophy of science from a realist standpoint. In doing so, it may play a central role in advancing other sciences and in offering realist solutions to contemporary intellectual and social challenges.
Islamic philosophy, grounded in the essentialist and realist outlook of the pre-Newtonian age, was unable to advance alongside the Newtonian paradigm and became largely passive in the face of anti-essentialist and anti-realist philosophies. For Islamic philosophy to modernize and regain vitality, it must engage with new essentialism and new realism. By critically analyzing and reconstructing these approaches, Islamic philosophy can not only renew itself but also contribute to the reconstruction of general philosophy, epistemology, and the philosophy of science from a realist standpoint. In doing so, it may play a central role in advancing other sciences and in offering realist solutions to contemporary intellectual and social challenges.
Keywords: Pre-Newtonian, Newtonian, Quantum, Essentialism, Anti-essentialism, New Essentialism, Islamic Philosophy
Type of Study: Original Article |
Subject:
Philosophy
References
1. قرآن کریم.
2. ابن‌سینا (1395)، الهیات از کتاب شفاء(ویرایش و ترجمه ابراهیم دادجو)، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ سوم.
3. ارسطو (1363)، طبیعیات (ترجمه مهدی فرشاد)، تهران: انتشارات امیرکبیر.
4. ارسطو (1385)، متافیزیک (مابعدالطبیعه)( ترجمه شرف الدین خراسانی)، تهران: انتشارات حکمت، چاپ چهارم.
5. ارسطو (1378)، منطق ارسطو(ترجمه شمس الدین ادیب سلطانی)، تهران: انتشارات نگاه، چاپ اول.
6. الیس، برایان (1403)، ذات‌گرایی علمی(ترجمه ابراهیم دادجو)، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
7. دادجو، ابراهیم (1400)، ذات‌گرایی جدید در فلسفه علم معاصر( تألیف و ترجمه)، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
8. دادجو، ابراهیم (1397)، «ذات‌گرایی جدید در فلسفه علم معاصر(جریانی مهم اما ناآشنا در ایران معاصر)»، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
9. دادجو، ابراهیم (1390)، مابعدالطبیعه از نگاه ارسطو و ابن‌سینا، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول.
10. دادجو، ابراهیم (1399)، واقع‌گرایی در علوم انسانی اسلامی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
11. دادجو، ابراهیم (1392)، وجود و موجود از منظر ابن‌سینا و آکوئینی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول.
12. شریفی، احمد حسین (1393)، مبانی علوم انسانی اسلامی، تهران، انتشارات آفتاب توسعه، چاپ اول.
13. صدرا، محمد ابن ابراهیم (1382)، تعلیقه علی الهیات الشفاء(تصحیح نجفقلی حبیبی)، تهران: بنیاد حکمت صدرا.
14. طباطبائي، سيد محمدحسين (1378)، نهایه الحكمه(تصحیح و تعلیق غلامرضا فیاضی)، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول.
15. قوام صفری، مهدی (1387)، نظریه صورت در فلسفه ارسطو، تهران: انتشارات حکمت، چاپ دوم.
16. کرومبی، آ. سی. (1371)، از اوگوستن تا گالیله(ترجمه احمد آرام)، تهران: سمت، چاپ اول.
17. گلشنی، مهدی (1369)، دیدگاههای فلسفی فیزیکدانان معاصر، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ اول.
18. مصباح یزدی، محمد تقی (1405ق)، تعلیقه علی نهایه الحکمه، قم: مؤسسه در راه حقّ، چاپ اول.
Send email to the article author
| Rights and permissions | |
 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |
Vote
