پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ، idadjoo@gmail.com
چکیده: (144 مشاهده)
علم فیزیک سه مقطع پیشانیوتنی، نیوتنی، و کوانتوم را پشت سر گذاشته است. هر مقطع دارای لوازم فکری فلسفی خاص به خود بوده است. فیزیک پیشانیوتنی به ذاتگرایی و واقعگرایی قدیم(و به تعبیری، خام) و به فلسفه متقدمین و فلسفه اسلامی، فیزیک نیوتنی به ضدّذاتگرایی و ضدّواقعگرایی و به غالب فلسفههای معاصری که در ایران رواج دارند، و فیزیک کوانتوم به ذاتگرایی و واقعگرایی جدیدی که عمدتاً در ایران ناشناخته است رهنمون شدهاند. فلسفه اسلامی که در بستر فیزیک پیشانیوتنی به بار نشسته و به ذاتگرایی و واقعگرایی قدیم رهنمون شده است با ظهور فیزیک نیوتنی و لوازم ضدّذاتگرایانه و ضدّواقعگرایانه آن، توان پیشروی خود را از دست داد و دست بسته در کناری نظارهگر ماند. فلسفه اسلامی برای اینکه بازسازی گشته و امروزین شود به یاری جریان ذاتگرایی و واقعگرایی جدید نیازمند است. فلسفه اسلامی با تحلیل، نقد و بازسازی ذاتگرایی جدید، و به تبع آن، با بازسازی خود میتواند، از منظری ذاتگرایانه و واقعگرایانه، به بازسازی فلسفه عمومی، معرفت شناسی و فلسفهعلم مبادرت ورزیده و به تبع آنها در پیشبرد واقعبینانه سایر علوم و امور، و به تبع آنها در حلّ و فصل واقعبینانه مسائل و مشکلات، سهم به سزائی داشته باشد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی