دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
چکیده: (65 مشاهده)
میل به جاودانگی به عنوان یکی از تبعات حب ذات، میلی ریشهدار در تمامی انسانهاست. میگل.دی اونامونو اندیشمند اگزیستانسیالیست و ادیب اسپانیایی معتقد است میل به جاودانگی، منشاء دین و اعتقاد به خداست.از نظر او اندوه ناشی از عدم اطمینان نسبت به ارضای شوق طبیعی ما به وجودی بیپایان، وضعیت طبیعی ماست. به دنبال بروز این وضعیتِ تراژیک ناشی از ناتوانی عقل بشری در اثبات وجود خدا و جاودانگی، اونامونو تلاش دارد تا با اتخاذ روشی لاادریگرایانه از طریق شوق طبیعی اما نامعقول همه انسانها به جاودانگی، به اثبات وجود خدا، معنادهی به زندگی و نهایتاً ترغیب افراد به اخلاقیتر زیستن بپردازد.از نظر او اعتقاد به جاودانگی میتواند زمینه را برای رشد اخلاق و توسعه فردی فراهم نموده و از تکرار ملالانگیز تجربیات در یک زندگی ابدی اجتناب کند. در بادی امر از جمله شائبهها در خصوص دیدگاه اونامونو، نگاه پراگماتیستی، خردستیزی و غیرواقعگرایی حاکم بر اندیشه وی است.در این نوشتار تلاش شده تا با تبیین مفاهیم جاودانگی، خدا، معنای زندگی، عقل و ایمان از منظر اونامونو و مقایسه آن با دیدگاههای کانت، نیچه، ویلیام جیمز و برنارد ویلیامز این شوائب بررسی شوند.از دیگر نوآورهای این پژوهش، ارائهی یک صورتبندی قیاسی بدیع مبتنی بر دیدگاه اخلاقی اونامونو برای اثبات وجود خدا از طریق جاودانگی شخصی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
نظرسنجی
