چکیده: (43 مشاهده)
یکی از سؤالات در حوزه فلسفه ذهن بررسی یگانه انگاری یا دوگانه انگاری هویت شخصی انسان است. علامه طباطبایی ازجمله فیلسوفان نظریهپرداز حکمت متعالیه معاصر است که به دیدگاههای ایشان درزمینه فلسفه نفس ازجمله هویت شخصی انسان پرداخته نشده است. در این پژوهش به دیدگاه علامه طباطبایی در خصوص یگانه انگاری یا دوگانه انگاری هویت شخصی انسانی پرداخته می شود، مساله ای که کمتر بدان توجه شده است. یکی از مباحثی که در فلسفه ذهن مطرح می شود ارتباط میان نفس و بدن و تاثیر متقابل آنها بر یکدیگر و هویت شخصی منتج از آن است. به نظر میرسد قائلین به دیدگاه ارتباط علی میان نفس و بدن از جمله علامه طباطبایی قائل به دوگانه انگاری میان روح و بدن باشند اما پس از تدقیق در ارتباط میان نفس و بدن وبا توجه به مبانی وجود شناختی حکمت متعالیه مورد تایید علامه طباطبایی و پذیرش حرکت جوهری بهعنوان یک مبنای پذیرفتهشده توسط علامه گویی خلاف فرض اولیه، چنین نتیجهگیری میشود که نفس و بدن دو مرتبه از یک حقیقت مشکک و سیال اند. نتیجه آنکه از نظر علامه و با توجه به مبانی اصالت وجودی هویت شخصی انسان به صورت جوهر واحد سیال خواهد بود. نگاه وجود شناختی علامه به هویت شخصی انسان شاخصه اصلی شاکله بحث و موجب تمایز از سایر تحقیقات حوزه فلسفه ذهن است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی دریافت: 1402/6/14 | پذیرش: 1402/8/13