جلد 4، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1402 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 166-133 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hani K. A Comparison between Heidegger and Gadamer on Plato’s Dialectic. پژوهش های مابعدالطبیعی 2023; 4 (2) :133-166
URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-243-fa.html
URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-243-fa.html
هانی کاظم. مقایسه میان تفاسیر هایدگر و گادامر درباب دیالکتیک افلاطون. پژوهش های مابعدالطبیعی. 1402; 4 (2) :133-166
دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (1887 مشاهده)
هایدگر و گادامر به افلاطون رجوع می‌کنند تا راهی برای بحران بی‌معنایی تمدن غربی پیدا کنند. هایدگر معتقد است افلاطون بهدلیل طرح آموزۀ ایده‌ها، آغازگر فراموشی وجود و مسبب بحران غرب است. او به تمثیل غار افلاطون رجوع می‌کند تا چگونگی این فراموشی را وضوح ببخشد. در این تمثیل، دیالکتیک بهمعنای سیر از عالم محسوس به عالم معقول است. هایدگر در تفسیرش از افلاطون به همین معنا توجه می‌کند و سایر معانی دیالکتیک از قبیل گفتگو، روش ترکیب و تقسیم و ... را نادیده می‌گیرد. البته او در درسگفتار سوفسطائی افلاطون دیالکتیک را به سخن مرتبط می‌کند و به نقد آن می‌پردازد. بهطور کلی هایدگر دیالکتیک را معضلی برای فلسفه می‌داند. برخلاف هایدگر، گادامر به معانی مختلف دیالکتیک در فلسفۀ افلاطون توجه می‌کند و سیر تکاملی آن را مدنظر قرار می‌دهد. تأکید گادامر بر گفتگوی موجود در محاورات سقراطی و همچنین روش ترکیب و تقسیمِ موجود در محاورات متأخر سبب می‌شود که او فلسفۀ افلاطون را فلسفه‌ای پویا و زنده لحاظ کند. در نظر گادامر گفتگو و دیالکتیک موجود در محاورات افلاطون می‌تواند ما را از بحران کنونی غرب نجات دهد. این نوشتار درصدد است با روشی توصیفی-تحلیلی، این نکته را بررسی و تبیین کند که چگونه پرداختن به معانی مختلف دیالکتیک سبب می‌شود که هایدگر و گادامر دو تفسیر متفاوت از افلاطون ارائه دهند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی
فهرست منابع
1. ارسطو (1378)، اخلاق نیکوماخوس، ترجمۀ محمدحسن لطفی، چاپ اول، تهران، طرح نو.
2. ارسطو (1389)، متافیزیک، ترجمۀ شرف¬الدین خراسانی، چاپ پنجم، تهران، حکمت.
3. افلاطون (1380)، دورۀ کامل آثار افلاطون، ترجمۀ محمدحسن لطفی، 4 جلد، چاپ سوم، تهران، خوارزمی.
4. پالمر، ریچارد (1393)، علم هرمنوتیک: نظریۀ تأویل در فلسفه‌های شلایرماخر، دیلتای، هایدگر، گادامر، ترجمۀ محمدسعید حنایی کاشانی، چاپ هشتم، تهران، انتشارات هرمس.
5. تیلور، کریستوفر چارلز ویستن (1392)، تاریخ فلسفه غرب: از آغاز تا افلاطون، ترجمۀ حسن فتحی، جلد 1، چاپ اول، تهران، حکمت.
6. فتحی، حسن (1382)، "دیالکتیک در فلسفه افلاطون"، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، شماره 186.
7. گروندن، ژان (1395)، درآمدی به علم هرمنوتیک، ترجمۀ محمد سعید حنایی کاشانی، چاپ دوم، تهران، مینوی خرد.
8. گئورک گادامر، هانس (1382)، مثال خیر در فلسفه افلاطونی- ارسطویی، ترجمۀ حسن فتحی، چاپ اول، تهران، حکمت.
9. گئورک گادامر، هانس (1393)، آغاز فلسفه، ترجمۀ عزت¬الله فولادوند، چاپ ششم، تهران، هرمس.
10. لوکنر، آندرئاس (1394)، درآمدی به وجود و زمان، ترجمۀ احمدعلی حیدری، چاپ اول، تهران، انتشارات علمی.
11. هایدگر، مارتین (1384)، " نامه¬ای درباره¬ی انسان¬گرایی"، ترجمه¬ی عبدالکریم رشیدیان، از مدرنیسم تا پست¬مدرنیسم، چاپ چهارم، تهران، نشر نی.
12. هایدگر، مارتین (1388 الف)، نیچه، ترجمۀ ایرج قانونی، جلد اول، چاپ دوم، تهران، انتشارات آگاه.
13. هایدگر، مارتین (1388)، هستی و زمان، ترجمۀ سیاوش جمادی، چاپ سوم، تهران، ققنوس.
14. هایدگر، مارتین (1393)، نیچه، ترجمۀ ایرج قانونی، جلد دوم، چاپ دوم. تهران، انتشارات آگاه.
15. Gadamer, H- G (1991), Plato's Dialectical Ethics, Translated and with an introduction by Robert M. Wallace, New haven and London, Yale university press.
16. Gadamer, H- G (1980), Dialogue and Dialectic, Translated and with an introduction by p. Christopher smith, New haven and London, Yale university press.
17. Gadamer, H- G (1986), The Idea of the Good in Platonic-Aristotelian Philosophy, Translated by p. C. smith, New Haven, Yale University press.
18. Gadamer, H-G (2004), Truth and Method, Translated by Joel Weinsheimer and Donald G. Marshall, London, Continuum.
19. Heidegger, M (2002), The Essence of Truth: On Plato's Cave Allegory and Theaetetus, translaeed by Ted Sadler, Continuum.
20. Heidegger, M (1997) Plato's Sophist, Translated by Richard rojcewicz and Andre schuwer, Indiana university press.
21. Partenie, Cataline (2005), "Heidegger's Interpretation of Platonic Dialectic in the Sophist Lectures (1924-25)", Heidegger and Plato Toward Dialogue, Edited by Cataline Partenie and Tom Rockmore, Northwestern University Press. [DOI:10.2307/j.ctv43vt6r]
22. Zuckert. C. H (1996). Postmodern Plato's: Nietzsche, Heidegger, Gadamer, Strauss, Derrida, The University of Chicago Press.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
نظرسنجی
