جلد ۴، شماره ۲ - ( پاییز و زمستان ۱۴۰۲ )
جلد ۴ شماره ۲ صفحات ۲۷۹-۲۵۳ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
NAJAFI R. The Role of the Bible in Strengthening the Apparent Understanding of God in the Qur’an. پژوهش های مابعدالطبیعی 2023; 4 (2) :253-279
URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-240-fa.html
URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-240-fa.html
نجفی روح الله. نقش کتاب مقدس در تقویت فهم ظاهرگرایانه از خدای قرآن. پژوهش های مابعدالطبیعی. ۱۴۰۲; ۴ (۲) :۲۵۳-۲۷۹
دانشگاه خوارزمی ، r.najafi@khu.ac.ir
چکیده: (۱۸۹۹ مشاهده)
ظاهرگرایان در مقام فهم خدای قرآن، او را اَبرانسانی انگاشتهاند که در آسمان، سکونت دارد و بر تخت پادشاهی نشسته است، از روح خود به پیکر آدم دمیده است، در میان آتش بر موسی متجلی شده است، به روز قیامت همراه فرشتگان بر ابر می‌آید و برای اهل ایمان، رؤیت او در آن روز میسر است. اما تأویل‌گرایان، این سنخ گزارهها را باور ندارند و برای آیات بیانگر آنها، معانی خلاف ظاهر پیشنهاد می‌کنند. در این میان، تحقیق حاضر بر آن است که تصویر خدا در کتاب مقدس را به خدمت فهم خدای قرآن درآورد و در داوری میان ظاهرگرایان و تأویل‌گرایان، از آن پیشینه تاریخی، مدد جوید. فرضیه آن است که کتاب مقدس، مؤید برداشت‌های انسانوار از خدای قرآن است و سبب تضعیف رویکرد تأویلی می‌شود. بر این مبنا، فهم ظاهرگرایانه از خدای قرآن تعین مییابد، گرچه در فرجام امر می‌توان بر آن شد که آنچه قرآن درباره خداوند اظهار میکند، تصویری از او برای آدمیان و متناسب با درک انسانوار ایشان از خدا است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
کلامی
فهرست منابع
۱. قرآن کریم
۲. ابن¬جوزی، ابوالفرج عبدالرحمان بن علی (۱۴۳۱ق)، زاد المسیر فی علم التفسیر، بیروت: دارالکتاب العربی.
۳. ابن¬خزيمه، أبو بكر محمد بن إسحاق (۱۴۱۴ق)، كتاب التوحيد وإثبات صفات الرب عز وجل، رياض: مكتبه الرشد.
۴. ابن¬عطیّه، ابو محمد عبد الحق (بی¬تا)، المحرّر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، بیروت: دار ابن حزم.
۵. ابن¬قتيبه، أبو محمد عبد الله بن مسلم (۱۴۱۲ق)، الاختلاف في اللفظ والرد على الجهمية والمشبهة، بی جا: دار الراية.
۶. ابن¬منظور، محمّد بن مکرّم (۲۰۱۱م)، لسان العرب، بيروت: دار صادر.
۷. آیتی، عبدالمحمد (۱۳۸۹ش)، ترجمه قرآن مجید، تهران:انتشارات سروش.
۸. بغوی، حسين بن مسعود (۱۴۲۰ق) ، معالم التنزيل في تفسير القرآن، محقق: عبد الرزاق المهدی، بيروت: دار إحياء التراث العربی.
۹. بيضاوی، أبو سعيد عبد الله بن عمر (۱۴۱۸ق)، تفسير البيضاوي؛ انوار التنزيل وأسرار التأويل، بيروت: دار إحياء التراث العربي.
۱۰. دارمی، ابوسعید عثمان (۱۴۳۰ق)، الرد علی الجهمیة، کویت: دار ابن¬الاثیر.
۱۱. دانی، ابوعمرو عثمان بن سعید (۱۴۳۰ق)، التیسیر فی القرائات السبع، تصحیح: اوتو پرتزل، بیروت: المعهد الالمانی للابحاث الشرقیه.
۱۲. رازی، فخرالدین محمد بن عمر (۱۴۲۶ق)، تفسیر الفخر الرازی المشتهر بالتفسیر الکبیر و مفاتیح الغیب، بیروت: دارالفکر.
۱۳. زمخشری، محمود بن عمر (۱۴۲۹ق)، الکشّاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دار الکتاب العربی.
۱۴. سورآبادی، عتیق بن محمد (۱۳۸۱ش)، تفسیر سورآبادی؛ تفسیر التفاسیر، تصحیح: علی اکبرسعیدی سیرجانی، تهران: فرهنگ نشر نو.
۱۵. سيارى، احمد بن محمد (۲۰۰۹م)، القرائات أو التنزيل و التحريف، تحقيق: ايتان كولبرغ و محمدعلى امير معزى، ليدن و بوسطن: دار بريل للنشر.
۱۶. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر (۱۴۲۲ق)، الاتقان فی علوم القرآن ، تصحیح: محمد سالم هاشم، بی جا: منشورات ذوی القربی.
۱۷. شعرانی، ابوالحسن (۱۳۹۰ش)، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی، به کوشش: محمدرضا غیاثی، قم: بوستان کتاب.
۱۸. طباطبایی، محمدحسین (۱۴۳۰ق) ،المیزان فی تفسیرالقرآن، قم: موسسه دارالمجتبی.
۱۹. طبرسی، ابوعلی فضل بن الحسن (۱۳۸۸ش)، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، قم : انتشارات نور وحی.
۲۰. طوسی، محمد بن حسن (۱۴۳۱ق)، التبیان فی تفسیر القرآن، تصحیح: احمد حبیب قصیر العاملی، بیروت: الامیره.
۲۱. فراهیدی،خلیل بن احمد (۱۴۱۴ق)، کتاب العین، تحقیق مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم:انتشارات اسوه.
۲۲. قرطبی، محمد بن احمد انصاری (۱۴۳۰ق)، الجامع لاحکام القرآن، بیروت: مکتبه العصریه.
۲۳. کتاب مقدس؛ ترجمه قدیم (۲۰۰۵م)، لندن: انتشارات ایلام.
۲۴. کتاب مقدس؛ ترجمه هزاره نو (۲۰۱۶م)، لندن: انتشارات ایلام.
۲۵. ماوردی، ابوالحسن علی بن محمد (بی¬تا)، تفسیر الماوردی: النکت والعیون، بیروت: دارالکتب العلمیه.
۲۶. مقاتل بن سلیمان (۱۴۲۴ق)، تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق: احمد فرید، بیروت: دارالکتب العلمیه.
۲۷. نسفی، نجم الدین عمر بن محمد (۱۳۹۰ش)، تفسیر نسفی،مصحح:عزیزاللّه جوینی، تهران: انتشارات سروش.
۲۸. واحدی، ابوالحسن علی بن احمد (۱۴۱۵ق)، الوسیط فی تفسیر القرآن المجید، بیروت: دار الکتب العلمیة.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
نظرسنجی
