دانشگاه خوارزمی
چکیده: (25 مشاهده)
ظاهرگرایان در مقام فهم خدای قرآن، او را اَبَرانسانی انگاشته اند که در آسمان، سکونت دارد و بر تخت پادشاهی نشسته است، از روح خود به پیکر آدم دمیده است، در میان آتش بر موسی متجلی شده است، به روز قیامت همراه فرشتگان بر ابر می آید و برای اهل ایمان، رویت او در آن روز میسر است اما تأویل گرایان، این سنخ گزاره ها را باور ندارند و برای آیات بیانگر آنها، معانی خلاف ظاهر پیشنهاد می کنند. در این میان، تحقیق حاضر بر آن است که تصویر خدا در کتاب مقدس را به خدمت فهم خدای قرآن درآورد و در داوری میان ظاهرگرایان و تأویل گرایان از آن پیشینه تاریخی، مدد جوید. فرضیه آن است که کتاب مقدس موید برداشت های انسانگونه از خدای قرآن است و سبب تضعیف رویکرد تأویلی می شود. بر این مبنا، فهم ظاهرگرایانه از خدای قرآن تعین مییابد، گرچه در فرجام امر می توان بر آن شد که آن چه قرآن درباره خداوند اظهار می دارد، تصویری از او برای آدمیان و متناسب با درک انسانگونه ایشان از خدا است اما ذات خدا از هر تصویر و تصوری منزه است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
نظرسنجی
