Jamalpour M. The Idea of the Unity of Sharia, Wisdom and Intuition In the History of Islamic Philosophy with Emphasis on the 6th to 8th Centuries. Journal title 2023; 3 (6) :399-428
URL:
http://mi.khu.ac.ir/article-1-225-fa.html
گروه فلسفه و کلام اسلامی، پیام نور
چکیده: (125 مشاهده)
موضوع این مقاله رابطه بین شریعت، حکمت و عرفان است. توجه به تاریخ و عناصر زمان و مکانِ مباحث و موضوعات علمی، نقش بنیادی در توضیح آنها و تبیین پیامدهای مترتب بر آنها دارد. پژوهش حاضر به دنبال رصد تاریخی این مسئله و تبیین اوج آن در قرن ششم تا نیمه اول قرن هشتم قمری در فضای فکری عالم اسلام بهویژه در حوزه عقلی و جغرافیایی آذربایجان است و همینطور در صدد ارائه مدللِ نظریۀ مختار (جمع و تلفیق) از بین انواع رویکردهاست که با روش کتابخانهای سامان یافته است. یافتههای تحقیق حاضر بدین قرار است: ۱. این موضوع از مباحث کهن در بیشتر نحلههای فلسفه اسلامی است؛ ۲. در مورد نسبت و رابطه این مقولاتِ سهگانه با همدیگر، نظرات مختلفی ارائه شده که مقبولترین آنها نظریه جمع و تلفیق است؛ ۳. اولین قلۀ طرح این جریان مربوط به حوزه عقلی آذربایجان بهوسیلۀ شیخ شهابالدین سهروردی و خواجهنصیرالدین طوسی و پیروان آنها در قرون ششم تا هشتم قمری است.؛ 4. این زمینهسازی متفکران در قرون ششم تا هشتم، طرح کامل ایده جمع و تلفیق را در فلسفه صدرایی مهیا ساخت.
شمارهی مقاله: 16
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی دریافت: 1401/10/30 | پذیرش: 1401/11/10 | انتشار: 1401/11/10