پژوهش‌های مابعدالطبیعی

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

در فلسفه­های تعلیم و تربیتِ مبتنی بر معرفت دینی، دو مفهوم مهم و بنیادین خدا و گناه به مثابه‌ی دو عنصر انگیزشی و بازدارنده بالاترین کارکرد تربیتی را در این نظام­ها دارند.. اگرچه از نظر نیچه خدا و هر مفهوم دیگر در ارتباط با او برساختۀ اندیشه‌های بیمارگونۀ انسان­های حقیر و به منظور تخدیر و تحمیق نوع بشر است، اما او با نفی ارزشگذاری­های پیش از خود ارزش­هایی را بنیاد نهاد که بر اساس آن ارادۀ به قدرت گرانیگاه آن است. ابرانسان نیچه نه به مثابۀ محصول که بر قامت یک فرهنگ، صدر و ساقۀ تعلیم و تربیتی است که نه بر بنیاد رام‌سازی که بر اصولی چون ایثار، انضباط و فرمان دهی استوار است. در فرهنگ پیشنهادی نیچه، خدا سرچشمۀ قدرت و سرشاری است و قرب به او، نفی من ضعیف و یافتن خود در منی برتر است. در پژوهش پیش­رو نخست با روش تحلیل مفهومی، معنای گناه و خدا ابتدا در تفکر مسیحیت و سپس در منظومۀ فکری نیچه بررسی شده است و در گام بعدی با توجه به چرخش فکری که نیچه در معنای این دو واژه دارد با استفاده از روش استنتاج، هدف غایی خلق ارزش­های جدید، اصل تبدیل ارادۀ معطوف به بقا به ارادۀ معطوف به قدرت و همچنین توصیه­های عملی فرمان­دهی درونی و توجه به همۀ ابعاد زندگی استخراج شد.

واژه‌های کلیدی: ابرانسان، اراده به قدرت، خدا، رام‌سازی، گناه، نیچه، نیست‌انگاری

متن کامل [PDF 590 kb]   (189 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---