دانشگاه هنر اسلامی تبریز دانشکده معماری و شهرسازی
چکیده: (1472 مشاهده)
زیبایی یکی از موضوعات مهم انسان و حوزه فلسفه است که در قرآن با واژههای جمال از آن یاد شده است. برخی اندیشمندان اسلامی نظیر ابنسینا ویژگیهای نظم، اعتدال را برای زیبایی ارائه داده و برخی دیگر نظیر ابن هیثم و ابوحیان توحیدی تناسب و هماهنگی ملموس را از معیارهای زیبایی میدانند. فلاسفه غربی نیز با تعاریف و معیارهای محسوس ریاضیگونه و هندسهمدار در این دسته قرار دارند. در آیات مربوط به قرآن کریم واژه قدر به معنای اندازه، اندازهگیری، تقدیر بارها تاکید شده است. اما وجه افتراق این سه دسته نظریه را میتوان در وایره وسیعتر آیات قرآن کریم در شمول زیباییهای آسمانی و زمینی در مقابل زیباییشناسی محسوس نظریهپردازان غربی مانند سقراط، ارسطو، آکویناس، نوافلاطونیان، امبرتواکو دانست. در کنار آن اندیشه های فلاسفه و عرفای اسلامی را میتوان در هر دو دسته زیباییشناسی محسوس و زیباییشناسی زمینی_آسمانی بررسی نمود. رنگها در زیباییشناسی از دیدگاه قرآن کریم و نیز از نظر عرفای اسلامی اهمیتی بسیار دارد. در آیات متعدد قرآن کریم، گوناگونی و تنوع رنگها، نشانهای برای اهل خرد میباشد. این بیان با جامعیتی خاص تمامی پدیدهها و رنگها را شامل شده و اختلاف رنگها را مناظر قدرت الهی معرفی مینماید. همچنین رنگهای سپید و سبز و زرد در توصیف بهشتیان و اهل ایمان، دارای امتیازهای زیباییشناسانه میباشد.
شمارهی مقاله: 9
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی