بهار و تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
موسسه آموزش عالی آل طه ، h.rastaei@aletaha.ac.ir
چکیده: (418 مشاهده)
مسألۀ کاشفیت علم از مسائل بنیادین در دانش معرفت شناسی است که چون دیگر مسائل آن دانش، به قدر مسائل هستی شناسانه مورد توجه فیلسوفان قرار نگرفته است؛ علامه طباطبایی اما علاوه بر نگارش متنی مستقل دربارۀ کاشفیت علم ـ مقالۀ ارزش معلومات از مجموعه مقالات اصول فلسفۀ رئالیسم ـ در جای جای آثار خویش به آن مسأله پرداخته است. او دو رویکرد به مسألۀ کاشفیت علم دارد؛ در رویکرد فلسفی خود بر اساس عینیت ماهوی، علم حصولی تصدیقی یقینی را کاشف از معلوم بالعرض می‌داند، و در رویکرد اصولی خود، کاشفیت حقیقی را از علم نفی کرده تا مسیر کاشفیت اعتباری علم را هموار سازد. عینیت ماهوی بدین سبب که به معقولات ثانی فلسفی و منطقی راه ندارد، و نیز بدین سبب که با اصالت وجود در منافات است نمی‌تواند مناط کاشفیت علم به شمار آید؛ همچنین ناتمامی دو دلیل علامه طباطبایی در رویکرد اصولی‌اش نسبت به مسألۀ کاشفیت علم، ایجاب می‌کند که سلب کاشفیت حقیقی از علم ناموجه به شمار آید.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
نظرسنجی
