بهار و تابستان                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

بررسی تطبیقی اتحاد نفس و بدن از دیدگاه ابن سینا و ملاصدرا
غلامحسین روحی سراجی1، شهاب الدین حسینی*2
1- دانشگاه قم
2- دانشگاه خوارزمی ، hosaini.qom@khu.ac.ir
چکیده:   (122 مشاهده)
یکی از مسائل پیچیده فلسفی شناخت حقیقت انسان و به ویژه رابطه نفس با بدن است. اتحاد نفس و بدن از جمله مسائلی است که به دلیل تجرد نفس و مادی بودن بدن نظربسیاری از فلاسفه به ویژه فیلسوفان اسلامی را به خود جلب کرده است؛ بر همین اساس، مسئله این مقاله نیز تحلیل آرای ابن سینا و ملاصدرا درباره اتحاد نفس و بدن است. روش تحقیق حاضر به شیوه توصیفی – تحلیلی است. هر دو فیلسوف ایده قدیم بودن نفس را که از افلاطون به یادگار مانده است، رد می­کنند؛ در این رابطه ابن سینا نفس را در مقام ذات و در مرتبه فعل از زمانی که ملحق به بدن شده است مجرد می­داند ، اما ملاصدرا نفس را در مقام ذات مجرد ولی در مرتبه پیدایش، قائل به جسمانیه الحدوث است. در این مقاله نشان داده­ایم که سخنان ابن سینا دارای قوت بیشتری است زیرا اشکال تبدّل ماهیت، که برخی از محققان و اندیشه ورزان در فلسفه اسلامی به نظریه ملاصدرا گرفته اند بر نظریه ابن سینا که نفس را در پیدایش و پس از آن مجرد می­داند، پیش نمی­آید و رابطه­ی نفس و بدن از نظر ابن سینا، عرضی است زیرا او نفس را مدبر بدن می­داند ولی ملاصدرا رابطه نفس و بدن را ذاتی می­داند وبه نظر ملاصدرا رابطه اتحادی بین نفس و بدن برقرار است.
 
واژه‌های کلیدی: نفس، بدن، حدوث، جوهریت، عرضیت، اتحاد، ابن سینا، ملاصدرا
     
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: فلسفی
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.