سال 1، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1399 )                   جلد 1 شماره 2 صفحات 134-109 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadi F, Falahi asl H, Asgari M. A Critique of Schopenhover's View on Authority. پژوهش های مابعدالطبیعی 2020; 1 (2) :109-134
URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-75-fa.html
احمدی فاطمه، فلاحی اصل حسین، عسگری مسعود. نقدی بر دیدگاه شوپنهاور در باب اختیار. پژوهش های مابعدالطبیعی. 1399; 1 (2) :109-134

URL: http://mi.khu.ac.ir/article-1-75-fa.html

نقدی بر دیدگاه شوپنهاور در باب اختیار
فاطمه احمدی ، حسین فلاحی اصل ، مسعود عسگری
دانشگاه لرستان
چکیده:   (731 مشاهده)
شوپنهاور در متافیزیک خویش بر این باور است که هر چیزی در جهان و زندگی به مثابه تعین اراده، ذیل اصل دلیل کافی و زمان و مکان قرار دارد و بالضروره عینیت می­یابد. طبعاً اراده انسان به عنوان بنیاد و اساس اخلاق هم می­بایست ذیل اصل دلیل کافی قرار گرفته و بالضروره عینیت یابد؛ در اینصورت اساساً اخلاق شوپنهاور منتفی است، چرا که حوزه اخلاق نیازمند آزادی است و بیرون­ماندن از حیطه اصل دلیل کافی. او برای رفع این مانع و هموار کردن مسیر برای اخلاق با وضع اصطلاح «آزادی اراده نامتعین» که تعبیر دیگری از شیء فی نفسه است، به سراغ تفکیک پدیدار و شیء فی نفسه می­رود و آزادی را به دومی نسبت می­دهد؛ در حالی که اراده «انسان» به عنوان مبنای اخلاق در حوزه پدیدار قرار دارد و تابع اصل دلیل کافی و زمان و مکان و بنابراین تابع ضرورت است و از آزادی و اختیار بهره­ای ندارد. شوپنهاور بر این باور است که انسان و اراده او در مقام وجود و ذات آزاد است نه در مقام فعل؛ در حالی که به واسطه آزادی در افعال است که اختیار و مسئولیت­پذیری آدمی در حوزه اخلاق اثبات می­شود. بنابرین، به صرف پذیرش آزادی در مقام وجود و ذات مسئله شوپنهاور برطرف نمی­شود.شوپنهاور در متافیزیک خویش بر این باور است که هر چیزی در جهان و زندگی به مثابه تعین اراده، ذیل اصل دلیل کافی و زمان و مکان قرار دارد و بالضروره عینیت می­یابد. طبعاً اراده انسان به عنوان بنیاد و اساس اخلاق هم می­بایست ذیل اصل دلیل کافی قرار گرفته و بالضروره عینیت یابد؛ در اینصورت اساساً اخلاق شوپنهاور منتفی است، چرا که حوزه اخلاق نیازمند آزادی است و بیرون­ماندن از حیطه اصل دلیل کافی. او برای رفع این مانع و هموار کردن مسیر برای اخلاق با وضع اصطلاح «آزادی اراده نامتعین» که تعبیر دیگری از شیء فی نفسه است، به سراغ تفکیک پدیدار و شیء فی نفسه می­رود و آزادی را به دومی نسبت می­دهد؛ در حالی که اراده «انسان» به عنوان مبنای اخلاق در حوزه پدیدار قرار دارد و تابع اصل دلیل کافی و زمان و مکان و بنابراین تابع ضرورت است و از آزادی و اختیار بهره­ای ندارد. شوپنهاور بر این باور است که انسان و اراده او در مقام وجود و ذات آزاد است نه در مقام فعل؛ در حالی که به واسطه آزادی در افعال است که اختیار و مسئولیت­پذیری آدمی در حوزه اخلاق اثبات می­شود. بنابرین، به صرف پذیرش آزادی در مقام وجود و ذات مسئله شوپنهاور برطرف نمی­شود.
واژه‌های کلیدی: شوپنهاور، اخلاق، اراده، اصل دلیل کافی، اختیار، ضرورت
متن کامل [PDF 769 kb]   (707 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: فلسفی
دریافت: 1399/8/17 | پذیرش: 1400/3/9 | انتشار: 1400/3/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایگاه عمومی نشریات یکتاوب می باشد.

طراحی و برنامه نویسی و مالکیت فکری متعلع به : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC-BY-NC-ND 

Designed & Developed & coptright of web platform by : Yektaweb