سال 1، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1399 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 260-241 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه خوارزمی
چکیده: (1105 مشاهده)
این نوشتار برآن است که به بررسی مساله شرور و رابطه آن با آفرینش شیطان در نظام احسن بپردازد. مساله شر همواره چالشی برای بشر بوده است و سوالات بسیاری را با خود به همراه داشته است. یکی ازآن سوالهای مهم سازگاری شری چون خلقت شیطان با وجود خداست. بدون تردید آفرینش شیطان و وجود او شر محض است. از طرفی دیگر میدانیم نظام آفرینش بهترین نظام ممکن است که خداوند با توجه به خیر محض بودن آن آفرید. در اینجا مسالهای رخ مینمایدکه عالم خلقتی که بهترین نظام است، با خلقت شیطان که شر محض است، چگونه تناسب دارد و چرا خدایی که خیر محض است، شیطانی بیافریندکه فعل او اغواگری و اضلال وگمراه کردن آدمیان است. زیرا نظام احسن اقتضاء داردکه خداوند تمامی اسباب تکامل آدمی را فراهم سازد. پس آفرینش موجودی چون شیطان با حکمت بالغه الهی و وجود نظام احسن سازگار نیست. ملاصدرا براساس مبانی حکمت متعالیه معتقد است که خداوند ابلیس را که موجودی از موجودات است آفرید و این موجود چون صاحب اختیار و اراده است، از رهگذر اختیار و اراده راه گمراهی را در پیش گرفته و دیگران را به وسوسه وگمراهی میکشاند. علاوه براین نکته، موجودات وجود فینفسه و لغیره دارند، وجود فینفسه او خیر است و از آنجایی که بالنسبه به ما آدمیان و انسانها اغواگری و اضلال میکند، شر است. این مقاله با روش تحلیلی-توصیفی به تجزیه و تحلیل این موضوع میپردازد و درصدد است چگونگی نسبت خلقت شیطان و مساله شرور را با توجه به نظام احسن براساس حکمت صدرایی موردکاوش قرار دهد و زوایای بحث را بررسی نماید.
موضوع مقاله:
فلسفی
دریافت: 1399/9/1 | پذیرش: 1393/3/25 | انتشار: 1393/3/25
دریافت: 1399/9/1 | پذیرش: 1393/3/25 | انتشار: 1393/3/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |