چکیده: (90 مشاهده)
«الهیات رخداد» نگرشی نو به الهیات است که در فلسفه های پسامدرن ریشه دارد. مفهومی که جان دی کپوتو فیلسوف دین آمریکایی به تبع اندیشههای استادش ژاک دریدا برای نفی نظامهای الهیاتی مبتنی بر فلسفه سنتی غرب وضع کرده و در پی دین منهای متافیزیک است. الهیات رخداد حکایت از نوعی عدم ثبات در معنا دارد، و وضعیتی آستانهای و نامتعین در مفاهیم الهیاتی را به تصویر میکشد. این نگرش اجازه هرگونه مطلقانگاری و نظامسازی و در یک کلمه، متافیزیک محوری در مفاهیم الهیاتی را از اندیشه انسان سلب میکند. الهیات رخداد از مفاهیمی پیوسته در حال تحقق، آیندهای باز، غیرقابل پیشبینی، و غیرقابل مهار سخن گفته و به جای سویه های معرفتشناختی، بر ویژگیهای پراگماتیک و اگزیستانسیال دین تاکید دارد.
در الهیات رخداد به جای پرداختن به معرفت دینی که لاجرم امری متافیزیکی است، به مناسک دینی همچون نوعدوستی، کارهای خیر، عدالتطلبی و اخلاق توجه جدی میشود. اما از منظری انتقادی باید پرسید که آیا الهیات منهای متافیزیک اصولا قابل تصور است؟ به تعبیر دیگر، آیا میتوان بدون تفسیر و صورتبندی فلسفی به میدان الهیات گام نهاد؟ این مقاله پاسخی به این سوال اساسی در برابر مفهوم الهیات رخداد است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |