سال 4، شماره 8 - ( پاییز و زمستان 1402 )
جلد 4 شماره 8 صفحات 251-223 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه الزهرا(س)
چکیده: (914 مشاهده)
در مقاله حاضر، به یکی از کاربردی‌ترین موضوعات فلسفه، یعنی زیست خردمندانه، که سعادتمندی را نوید می‌دهد، پرداخته شده است. این موضوع، به شیوه مقایسهای، مشخصاً در اندیشه غزالی و شوپنهاور، ردیابی و بررسی شده است. بشر همواره دغدغه خوب زندگی کردن را داشته است. این امر را می‌توان در متون کهن در قالب پندها و نصیحت‌هایی که از نیاکان رسیده، شاهد بود. آنچه انسان را در این مسیر راهنمایی می‌کند تا زیست شاد و آرامی را برای خود رقم بزند، حکمت است. غزالی و شوپنهاور، هر دو، شناختن خود را مقدم بر همه شناخت‌ها و لازمه خوشبختی می‌دانند و معتقدند خرد انسانی می‌تواند راهبر او در جهت سعادت باشد. با این تفاوت که غزالی بر عناصر دینی تاکید بیشتری کرده و به ارائه راهکارهای عملی همچون اجرای شریعت و طلب علم پرداخته، حال آنکه شوپنهاور امور دیگری همچون انسانشناسی و شناخت سرشت زندگی بشری را مورد توجه قرار داده است، و به سلامتی و برنامهریزی بهعنوان راهکارهای عملی اشاره کرده است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی
دریافت: 1402/1/22 | پذیرش: 1402/3/30 | انتشار: 1402/10/10
دریافت: 1402/1/22 | پذیرش: 1402/3/30 | انتشار: 1402/10/10
فهرست منابع
1. پور جوادی، نصرالله (1381)، دو مجدد پژوهش‌هایی درباره محمد غزالی و فخر رازی، تهران، نشر دانشگاهی.
2. شوپنهاور، آرتور (1386)، جهان و تأملات فیلسوف، ترجمه رضا ولی یاری، تهران، مرکز.
3. شوپنهاور، آرتور (1388)، جهان همچون اراده و تصور، ترجمه رضا ولی یاری، تهران، مرکز.
4. شوپنهاور، آرتور (1387)، در باب حکمت زندگی، ترجمه محمّد مبشری، تهران، نیلوفر.
5. غزالی، ابوحامد محمّد (1362)، المنقذ من الضلال، ترجمه صادق آئینه‌وند، تهران، امیر کبیر.
6. غزالی، ابوحامد محمّد (1388)، چنین گفت غزالی، ترجمه زاهد ویسی، تهران، نگاه معاصر.
7. غزالی، ابوحامد محمّد (1374الف)، کیمیای سعادت، ج1، به کوشش حسین خدیوجم، تهران، علمی و فرهنگی.
8. غزالی، ابوحامد محمد (1374ب)، میزان العمل، ترجمه علی اکبر کسمایی، تهران، سروش.
9. کاپلستون، فردریک (1393)، تاریخ فلسفه غرب، ج7، ترجمه داریوش آشوری، تهران، علمی فرهنگی.
10. همایی، جلال الدین (1342)، غزالی نامه، تهران، فروغی.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |