سال 3، شماره 6 - ( پائیز و زمستان 1401 )
جلد 3 شماره 6 صفحات 138-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دکترای فلسفهدین از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی،
چکیده: (355 مشاهده)
غایت این مقاله طرح منظر اخلاقیِ ناظر بر مسالهی رنج است. پرسش اصلی مقاله آن است که مواجههای اخلاقا درست با مسالهی رنج کدام است و چه لوازمی دارد. فلاسفه و الهیدانان گاه با تکیه بر مساعی صرفا عقلی و گاه با مورد توجه قرار دادن گزارهها و گزارشهای متن مقدس و تلفیق عقل و نقل درصدد توجیه یا بیان چرایی وجود رنج در عالم برآمدهاند. همچنان که انتظار میرود، این دست مساعی که در قالب تئودیسه و دفاعیه مطرح شدهاند بر موضوع رنج متمرکز هستند. مقالهی پیشرو برآن است که در مسالهی رنج میبایست بین دو موضوع رنج و فرد رنجدیده تمایز قائل شد و در راستای همین تمایز است که مسالهی مواجههی اخلاقا درست با رنج شکل میگیرد.آیا مشغلههای عقلیای چون تئودیسه و دفاعیه رفتار اخلاقا درست را نیز در قبال مسالهی رنج کفایت میکنند؟ در راستای پاسخ به پرسش اخیر، دو عنوان کلی مبانی نظری و تدبیر وضعیت رنجآمیز طرح خواهد شد که به ترتیب ناظر بر تحلیل و تعریف مفاهیمی چون رنج، تئودیسه و دفاعیه، منظرهای معرفتی و مانند آن؛ و ماهیت و چیستی مواجههی اخلاقا درست در مسالهی رنج میباشند. درواقع، مباحثی که در بخش مبانی نظری بدانها پرداخته خواهد شد، به شیوهای تحلیلی جایگاه اخلاق در مسالهی رنج را روشن نموده و ما را به این نتیجه رهنمون میشود که تئودیسهپردازی بنا بر سرشت خود، مقتضیء رفتار اخلاقا درست در قبال مسالهی رنج نبوده و دغدغهی آن را ندارد.
شماره‌ی مقاله: 5
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فلسفی
دریافت: 1401/8/11 | پذیرش: 1401/9/11 | انتشار: 1401/11/10
دریافت: 1401/8/11 | پذیرش: 1401/9/11 | انتشار: 1401/11/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |